رستگار, امید, دهقانی, مازیار, مهربانی زین‌آباد, ارجمند, محبی, ابوالفضل. (1390). بررسی اثر هم‌افزایی حضور نانوذرات TiO2 و SiO2 در نانوکامپوزیتهای پلیاستایرن و مقایسه خواص حرارتی و مکانیکی آنها. نانومواد, 3(7), 42-49.
امید رستگار; مازیار دهقانی; ارجمند مهربانی زین‌آباد; ابوالفضل محبی. "بررسی اثر هم‌افزایی حضور نانوذرات TiO2 و SiO2 در نانوکامپوزیتهای پلیاستایرن و مقایسه خواص حرارتی و مکانیکی آنها". نانومواد, 3, 7, 1390, 42-49.
رستگار, امید, دهقانی, مازیار, مهربانی زین‌آباد, ارجمند, محبی, ابوالفضل. (1390). 'بررسی اثر هم‌افزایی حضور نانوذرات TiO2 و SiO2 در نانوکامپوزیتهای پلیاستایرن و مقایسه خواص حرارتی و مکانیکی آنها', نانومواد, 3(7), pp. 42-49.
رستگار, امید, دهقانی, مازیار, مهربانی زین‌آباد, ارجمند, محبی, ابوالفضل. بررسی اثر هم‌افزایی حضور نانوذرات TiO2 و SiO2 در نانوکامپوزیتهای پلیاستایرن و مقایسه خواص حرارتی و مکانیکی آنها. نانومواد, 1390; 3(7): 42-49.
بررسی اثر هم‌افزایی حضور نانوذرات TiO2 و SiO2 در نانوکامپوزیتهای پلیاستایرن و مقایسه خواص حرارتی و مکانیکی آنها
1دانشگاه آزاد اسلامی، واحد داراب، گروه مهندسی پلیمر، داراب، ایران
2دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان
چکیده
در این پژوهش، بهبود خواص مکانیکی مانند ازدیاد طول تا نقطه شکست و مدول یانگ پلیاستایرن در حضور نانوذرات تیتان و سیلیس مورد بررسی قرار گرفت. از روش محلول جهت سنتز نانوکامپوزیتهای پلیاستایرین/سیلیس، پلی استایرین/سیلیس/تیتان و پلیاستایرین/تیتان استفاده شد. برای شکست بهتر تجمع نانوذرات در حلال، از یک همزن مکانیکی مافوق صوت استفاده گردید. مورفولوژی نمونههای تولیدی، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری و آنالیز وزنسنجی حرارتی بررسی شد. خواص مکانیکی نانوکامپوزیتها نیز با اندازهگیری مدول یانگ، ازدیاد طول تا نقطه شکست و استحکام ضربهای مطالعه شد. نتایج نشان دادند که ازدیاد طول تا نقطه شکست پلیاستایرن دارای هر دو نانوذره تیتان و سیلیس به طور قابل توجهی بهبود یافت. همچنین، در نمونه 1% وزنی پلی استایرین/سیلیس/تیتان، نتایج بیانگر افزایش مدول یانگ، چقرمگی (میزان انعطافپذیری نسبی) و میزان ازدیاد طول تا نقطه شکست بود. این پدیده ناشی از شکست مطلوب ساختار تجمعی نانوذرات و همچنین توزیع مناسب آنها در زمینه پلیاستایرنی است. در این حالت، نانوذرات در حفرههای کوچک جای گرفته و مانند پلی در بین لایههای زمینه عمل میکنند و سبب بهبود ازدیاد طول تا نقطه شکست پلیاستایرن میشوند. همچنین، پایداری حرارتی نمونهها به علت ساختار یکنواخت و همگن آنها و کاهش تعداد نقاط نقص، در مقایسه با پلیاستایرن خالص افزایش مییابد.
ابتدای صفحه